Treinen, asperges en een blondine
Hermus en Zandstra
Het aspergeseizoen is in volle gang, dus hoeven we alleen maar rond te rijden om ze te zien: aangeprezen in grote letters op het krijtbord van veel restaurants. Ze zijn er weer! of Het Drentse witte goud of gewoon Asperges. Onze bonnefooise tocht stoppen we abrupt bij Perron 3 in Tynaarlo, waar zo’n bord de stoep siert. Aan de zijkant staat de SIK 291, een beroemde locomotief uit onze treingeschiedenis.
Vroeger lag vlakbij Perron 3 het treinstation Vries-Zuidlaren, tegenwoordig razen er minstens zes treinen per uur langs het restaurant. En omdat we wel van wat actie houden, besluiten we op het terras langs het spoor plaats te nemen. Onophoudelijk ratelen auto’s met hun banden over het dubbelspoor van de nabijgelegen overgang. Tatadam – tatadam.
De bediening kan zich volledig op ons richten, veel andere eters zijn er vandaag niet. Zoals het een goede waard betaamt, verschijnt hij op het moment dat hij nodig is, en verdwijnt als dat niet het geval is. Perron 3 afficheert zich als eetcafé, maar met enige pretentie. Vandaar dat Hermus zich vandaag te buiten gaat. Hij bestelt voor-, tussen- en hoofdgerecht.
Als eerste uiteraard – “het is sterker dan ikzelf” – asperges met gerookte zalm (€9,50). Hermus is buitengewoon te spreken over de zalm en de beetgare asperges. Al is het een beetje een kaal bordje. Bij het vlot volgende tussengerecht klinken soortgelijke positieve geluiden. Zijn coquilles Saint Jacques met sjalotjes, afgeblust met cognac (€9,75) omvat liefst vier grote sintjakobsschelpen, haarfijn gebakken. “Ze hebben slechts even de pan geraakt”, schetst Hermus. “Maar ze zijn wel een tikje aan de flauwe kant.” De saus met sjalotten en cognac duidt hij als ‘iets te subtiel’. “De smaak wordt niet omhooggetild.”
Zandstra voert de aspergespanning op door als voorgerecht eerst een pasteitje met paddenstoelenragout (€7,75) te bestellen. Een smakelijk vegetarisch pasteitje, zo knikt hij goedkeurend. “Heel aardig gemaakt.” Toch klinkt er iets van ongeduld in zijn stem. Dat heeft vooral te maken met zijn aanstaande hoofdgerecht: asperges classic (€18,50). Op klassieke wijze, met ham en gesmolten boter.
“Lekker veul asperges”, telt Zandstra de acht roomwitte stengels. “Net voorbij beetgaar, noem het maar à point. Perfect van smaak.” Goedkeurend hoort hij dat de asperges van zijn eigen leverancier Drewes ten Hof komen, uit Eexterveen. Een telefoontje leert dat Ten Hof hier de grolim-asperge levert. “Als ze niet smaken, ligt het aan de kok hoor!”, toeterlacht de aspergeboer in Zandstra’s oor.
Ten Hof hoeft zich geen zorgen te maken: zijn teelt wordt geserveerd met twee dikke plakken gekookte ham en geclarifieerde boter. “Toe maar, boter die geklaard is. Dat zie je tegenwoordig nog maar zelden”, wrijft Zandstra zich in de handen. De al even klassieke gekookte krieltjes met peterselie maken het gerecht af.
Er komt meer aardappel ter tafel. Als bijgerecht verschijnen goede frieten. En gebakken aardappelen die van Zandstra het stempel ‘voldoende’ krijgen. “Voor de rest van de wereld dus top”, vult Hermus in. Op zijn beurt is hij tevreden over de twee warme groentes, gekookte bloemkool en groene asperges met sauce hollandaise. “Uitstekend.” Twee andere schaaltjes bevatten koude groentes: een lekkere rauwkostsalade en een rijke rabarber, gemaakt met rode vruchten als kers en aardbei, en een toets van vanille. “Huisgemaakt door mijn vrouw”, zegt de waard trots.
Bij al het aspergegeweld hoort natuurlijk een mooie witte wijn. We kiezen voor La Vigne Blanche, een sancerre van Henri Bourgeois uit 2006 (€39,75 per fles). En óf die wijn de asperges aankan! Maar Hermus wil als hoofdgerecht graag iets vlezigs, en het is allemaal iets te rood voor hem en voor de witte wijn. Gelukkig schiet de uitbater andermaal te hulp: “Het staat niet op de kaart, maar wat dacht u van parelhoenfilets met sinaasappel-paprikasaus?” Het gevogelte lijkt Hermus licht genoeg voor de wijn, en voor de prijs (€18,50) hoeven we het niet te laten. De filets zijn een tik te droog, maar de saus biedt een fraaie smaakcombinatie.
Zandstra eindigt met iets kleins (€4,50). Een volwaardig nagerecht, van smakelijk cassisijs, yoghurtijs in een combi met zwartebessenijs en iets verse munt. Hermus houdt het bij koffie. Ontspannen kijken we naar passerende treinen en een zwaaiende blondine in een dure auto. De ondergaande zon vergroot het gevoel van welbehagen.